We hebben nog steeds onze kleding niet op orde.
Geraldine had een bij in haar broekspijp, ik had te wijde mouwen waardoor bijen te makkelijk naar binnen hadden kunnen lopen (hebben ze niet gedaan). En ik had aan de binnenkant van mijn cap een bij, die ik overigens niet heb gedood. Geraldine heeft haar cap aan een hemd vastzitten dus bij haar kan geen bij naar binnen kruipen.
De volgende keer
moeten we onze materialen beter in orde hebben.
Sigaren mee voor het geval we nog geen
beroker hebben, theedoeken om de bijen warm te houden als we de kast openen en
voor mij een flesje lijnolie om de mensengeur te neutraliseren. Geraldine
draagt handschoenen, maar ik hou daar niet van. Ben vertelt dat de bijen hem
vaker steken als hij geen lijnolie gebruikt.
Ik moet geen gel meer gebruiken als we naar de bijen gaan.
Daar schijnen bijen echt niet van te
houden.
We moeten onze reflexen beheersen.
Als er bijen op onze handen gaan zitten: niet terugtrekken,
rustige bewegingen blijven maken. En niet hardhandig met de kast omgaan, daar
schijnen bijen ook niet van te houden.
We moeten niet bang zijn om gestoken te worden.
Sterker nog: we kunnen ervan uit gaan dat we gestoken worden. Als je dat weet en accepteert, is er al heel wat spanning weg. En als we toch gestoken worden: geen onverwachte bewegingen maken.
Sterker nog: we kunnen ervan uit gaan dat we gestoken worden. Als je dat weet en accepteert, is er al heel wat spanning weg. En als we toch gestoken worden: geen onverwachte bewegingen maken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten